- προσθήκη
- προσθήκη, ἡ, ([etym.] προστίθημι)A addition, appendage, supplement,
προσθήκας . . μοι ὁ λόγος ἐξ ἀρχῆς ἐδίζητο Hdt.4.30
, cf. Arist.Rh.1354a14;εὖ γὰρ πρὸς εὖ φανεῖσι π. πέλοι A.Ag.500
; σμικρὰ π. Pl.R.339b, cf. La.182c; ἐν προσθήκης μέρει by way of appendage, D.11.8 (but ἐν προσθήκῃ μερίς shd. be read in Id.2.14);ἐν ὑπηρέτου καὶ π. μέρει Id.3.31
;ἐν π. μοίρᾳ Luc.Zeux.2
; προσθήκης μοῖραν ἐπέχειν serve as auxiliaries, D.H.5.67; [Ἀντώνιος] π. τῆς γυναικὸς ἦν Plu.Ant. 62
.b additional payment, PTeb.296.3 (ii A.D.), etc.2 qualification, ἡ τῆς ἀξίας π. the additional qualification of merit, D. Ep.3.12;πᾶσίν εἰσι πράγμασι καὶ λόγοις προσθῆκαι δύο, ἡ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου Id.23.75
: hence, adjective, Gal.11.74, Dosith.p.398 K.3 accident, circumstance,τὰ δ' ἄλλα προσθήκας ἅπαντα χρὴ καλεῖν Alex.271.5
.II aid, assistance,προσθήκῃ θεοῦ S.OT38
; ἡ τῶν νόμων π. D.25.24; αἱ λαχάνων π., prov. of what gives no help, Diogenian.2.52.III particle, Longin.21.2; of expletives,π. κεναί Demetr.Eloc.55
.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.